معرفی برخی از آهنرباهای نئودیمیوم کاهش وزن

آهنرباهای نئودیمیوم زینتر شده با خوردگی الکتروشیمیایی جدی روبرو هستند و بنابراین انواع مختلفی از فناوری های ضد خوردگی برای جداسازی پایه آهنربا و مواد محیطی اعمال شده است. پایه آهنربایی خود باید به اندازه کافی قوی باشد حتی درمان سطح برای آهنرباهای نئودیمیم ضروری است. دو روش برای تست نرخ خوردگی وجود دارد: یکی روش افزایش وزن و دیگری روش کاهش وزن است، سپس مفهوم آهنرباهای نئودیمیوم با کاهش وزن کم پدیدار شد. در واقع، ماهیت آهنرباهای نئودیمیوم با کاهش وزن کم، آهنرباهای نئودیمیوم با مقاومت بالا در برابر خوردگی است.

مقاومت خوردگی ضعیف آهنرباهای نئودیمیوم به دلایل زیر نشات می گیرد:

ساختار مواد. آهنرباهای نئودیمیوم متخلخل دارای ساختار چند فازی هستند و فازهای مختلف دارای توانایی آنتی اکسیدانی متفاوتی هستند. فاز غنی از Nd و فاز غنی از B ابتدا اکسید می شوند، سپس خوردگی بین دانه ای ایجاد می شود.

ناخالصی های موجود در آلیاژ، به ویژه کلرید، فرآیند اکسیداسیون نئودیمیم را تسریع می کند.

شرایط کاری.

قدرت منبع خوردگی بین دانه ای از اختلاف پتانسیل بین فاز اصلی و فاز غنی از Nd یا فاز غنی از B ناشی می شود. از این رو، به حداقل رساندن اختلاف پتانسیل بین فازهای مرزی دانه می تواند از خوردگی بین دانه ای جلوگیری یا کاهش دهد.

با تحقیقات مکانیزم اجباری عمیق آهنرباهای نئودیمیم متخلخل، فناوری دو آلیاژی، فناوری فاز دوگانه و فناوری انتشار مرز دانه به فرآیند تولید آهنرباهای نئودیمیوم متخلخل معرفی شده است که به سازندگان آهنربا اجازه می دهد فاز جدیدی را در طول ساخت پودر یا پودر اضافه کنند. فرآیند قالب گیری، شامل آلیاژ فرعی، نانو فلز/آلیاژ و اکسید اندازه میکرونی است. ارتباط نزدیکی بین آهنرباهای نئودیمیوم با اجبار بالا و آهنرباهای نئودیمیوم کاهش وزن کم وجود دارد که هر دوی آنها بر تقویت ریزساختار یا بهینه سازی رابطه بین فاز اصلی و فازهای ناخالصی تاکید دارند.