آهنرباهای دائمی خاکی کمیاب به طور کلی در دستگاه تمرکز پرتو ذرات در شتاب دهنده، سنکروترون و طیف رادیومتر استفاده می شوند. آهنرباهای دائمی خاکی کمیاب ممکن است در معرض تابش پرتو، نوترون یا دیگر ذرات باردار قرار گیرند و مقادیر عظیمی از پرتوهای کیهانی نیز در فضا وجود دارد. در واقع انرژی این پرتوهای کیهانی می تواند به 10 برسد20eV، و این پرتوهای پرانرژی فراگیر با اتمهای مواد مغناطیسی برهمکنش میکنند، سپس باعث ارتعاش شبکه و گرمای آهنربا میشوند، بنابراین منجر به مغناطیسیزدایی میشوند. بنابراین، آهنرباهای دائمی خاکی کمیاب برای موجساز میدان هستهای پرانرژی یا پروانه میدان هوافضا، نیازهای بالایی در مقاومت در برابر دمای بالا و عملکرد ضد تشعشع دارند.
لازم به ذکر است که برخی از تحقیقات مربوطه نشان داده اند که تابش اشعه - اساساً بر خواص مغناطیسی آهنرباهای دائمی خاکی کمیاب تأثیر نمی گذارد اگر گرمای آهنربا در دمای اتاق ثابت بماند. اما در واقعیت، آهنرباهای دائمی نمی توانند همیشه در دمای اتاق باقی بمانند. با توجه به داده های تجربی از شرکت انرژی الکترون (EEC)، عملکرد ضد تشعشع آهنرباهای ساماریوم کبالت بسیار بهتر از آهنرباهای نئودیمیم است. هنگامی که شار نوترون نسبتاً کم است، عملکرد مغناطیسی را می توان پس از مغناطیسی مجدد بازیابی کرد و تابش قوی باعث آسیب دائمی بر روی ریزساختار آهنرباهای نئودیمیم می شود، بنابراین اجبار و ماندگاری آن را کاهش می دهد. در واقع، آسیب تابش ناشی از اثر گرما است، نه به طور مستقیم توسط آسیب ساختاری متالورژی. دمای داخلی آهنرباهای دائمی با افزایش شار نوترون افزایش می یابد. بنابراین، آهنربای نئودیمیوم زمانی که دمای داخلی بالاتر از دمای کوری خود باشد، مغناطیس خود را از دست می دهد. Sm(CoFeCuZr)xبهترین انتخاب برای کاربردهای فضایی است.